Toen ik nog vijftien was
krullen verknoeide
en schrilkleurig verfde
mijn kindergezicht
dacht ik met
absolutistische
gretigheid
‘prins doet zijn plicht’.
–
BERTJENS
Zij. Diversen.
Toen ik nog vijftien was
krullen verknoeide
en schrilkleurig verfde
mijn kindergezicht
dacht ik met
absolutistische
gretigheid
‘prins doet zijn plicht’.
–
Dat deed hij, voor even, maar dan was ik hem alweer snel vergeten… vroeger waren er prinsen zat. Bijna teveel. Mooie tijden op dat gebied… leuk dat je me even terugwerpt met dit gedicht. Dat deed ik ook met mijn krullen…
LikeLiked by 1 persoon
Goeie herinnering om mee in te slapen 😊
LikeLiked by 1 persoon
Doe ik! 😴
LikeLiked by 1 persoon
Ik wou geen prins (ik hield niet van sprookjes), dat paard onderhouden was er te veel aan.
😉
En krullen verknoeien? Dat mocht thuis niet. Ik verfoeide ze dus.
LikeLiked by 1 persoon
Sprookjes? Ik zag heel aardige prinsen rondlopen. Maar ze zagen mij niet. Ze vonden me een irritant kind. Snik.
LikeLiked by 1 persoon
Ik was ooit prins op een witte Puch……:)
LikeLiked by 1 persoon
Dat was al heel wat, de mijne had een Trapson 😉
LikeLiked by 1 persoon
Mijn prins kwam pas jaren later,,,,,, ik was kieskeurig 😀
LikeLiked by 1 persoon
Maar toen had je ook wat? 🙂 🙂
LikeLike
Ja….. als ik iets doe doe ik het goed 😀
LikeLiked by 1 persoon
En dat gold wederzijds, neem ik aan.
LikeLike
Ja, dat durf ik wel met zekerheid te zeggen.
LikeLiked by 1 persoon
Ik moet vaak van binnen schateren als ik nu naar de pubermeiden kijk.
Vrolijke groet,
LikeLiked by 1 persoon
Kan het me voorstellen En zou er ook van buiten bij lachen 😉
LikeLiked by 1 persoon
En?
Kwam de prins op het witter paard aangedraafd? Hans
LikeLiked by 1 persoon
Gelukkig niet, ik ben bang van paarden ☺
LikeLike
Deze prins had op zijn 15de een kop vol puisten en voelde zich niet geroepen prinsessen te redden.
LikeLiked by 1 persoon
Je had een ridderharnas kunnen dragen.;)
LikeLiked by 1 persoon