Speciaal voor deze dagen teruggevonden.
Op het zomerzand
van Ameland
lag een natte krant
nogal onthand
je kon hem haast niet lezen.
_____
De zon bescheen
een handgemeen
in Amstelveen
waarbij een been
gebroken lag te wezen.
_____
Het nat verdampte:
… kogel schampte
… sportschoen stampte
… been verkrampte
het nieuws was nu volledig.
_____
Een kouwelijke jutter
-eigenlijk een vutter
arm en almaar blutter-
ontstak met veel geschutter.
de krant. Die brandde vredig.
©
Hij is leuk!!!
LikeGeliked door 1 persoon
Maar oud. Ik zit met een nieuw verste hannesen, misschien lukt het vandaag nog.
LikeLike
🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Schitterend!
LikeGeliked door 1 persoon
Misschien wel oud, maar nieuw voor mij. Mooi geschreven!
LikeGeliked door 1 persoon
Een natte krant in de brand, dat zal me een rokerig geheel gaan geven, wat weer slecht is voor het Amelandse leven….
LikeLike
‘Het nat verdampte…’
LikeLike
Leuk! Je bent altijd al zo inventief geweest met woorden.
LikeGeliked door 1 persoon
Merci. Dit is er nog een uit de moppentijd.
LikeLike
Tjee ja de Inktmoppen. Helemaal vergeten. Het rare is Bertie als ik aan het woord Inktmoppen denk, zie ik altijd m’n ‘inktlap’ voor me. Jahaa zo oud zijn we al! Het was een inktlap bestaande uit een paar laagjes zeemleer bijeengehouden door een koperen nopje. En dan de kroontjespen, die vreselijke krasdingen, daar aan afvegen…
LikeGeliked door 1 persoon
Inklap, zeiden wij.
Een echte zeem nog wel, zoiets kregen wij voor onze verjaardag 😉 De meeste kinderen hadden een zelfgemaakte van oude lapjes met een knoop erop genaaid.
LikeLike
Je kan er alles van zeggen, maar niet dat het niet rijmt.
LikeGeliked door 1 persoon
Op de middelbare school heb ik teveel ‘echte’ poezie onder ogen gehad.
LikeLike
Geef mij maar onechte. Stukken beter.
LikeLike
Ik zou het niet kunnen zeggen, ben geen kenner.
LikeLike