Over taal hadden we het; twee spreekwoorden door elkaar halen en andere ongein.
Prompt kwam de condoleance van een verpleegkundige me voor de geest. Ze maakte een lief bedoeld taalfoutje dat we ondanks het verdriet zeer komisch vonden.
–
Een broer was ernstig ziek, hij verbleef langdurig in een ziekenhuis. We bezochten hem wekelijks en verzorgden zijn was en persoonlijke spullen.
Na een jaar overleed hij.
Ons verdriet was groot; men troostte ons liefdevol en de betreffende verpleegkundige had het meeste begrip:
‘U zult Uw broer missen na zoveel bezoekuren, de eerste tijd valt U in een leeg gat.’
Getroffen, tegelijkertijd op een lip bijtend bedankten we haar waarop ze nogmaals benadrukte: ‘…een leeg gat.’
–
Tja een leeg gat, is het wel de juiste omschrijving.
Het voelt in iederer geval wel zo. Hans
LikeGeliked door 1 persoon
Hans, gebruikelijk is ‘een gat’ of een ‘diep gat’. Maar het doet niets aan de troost af.
LikeLike
Lachen en huilen liggen dicht bij elkaar. Bij mij toch. Ik krijg makkelijk de slappe lach als het zo ernstig of triest wordt… anderzijds, als iets leuk is, dan ga ik niet zo snel huilen. Maar ik kan me volledig inleven in wat je hier schrijft. Ik zou ook in een lach schieten bij zo’n opmerking in trieste omstandigheden. Het lucht even op en leid af van de drukkende zwaarte.
LikeGeliked door 1 persoon
De ernst waarmee ze het zei….
We konden ons lachen inhouden omdat ze een lieve verzorgster was geweest, mijn broer had haar graag om zich heen.
LikeGeliked door 1 persoon
Het kan ook nog een zwart gat zijn.
In elk geval is het zo dat iets lachwekkend de spanning wegneemt die er rond droeve zaken toch hangt.
Spreekwoorden en gezegden door elkaar halen, gebeurt ook wel meer.
LikeGeliked door 1 persoon
Het luchtte op, dat klopt. Niet verkeerd.
Spreekwoorden door elkaar halen hoor je vaker, ook op de tv. Het valt meteen op.
LikeGeliked door 1 persoon
En toch moet ieder spreekwoord een keer door iemand voor het eerst gebruikt zijn…. Benieuwd of deze opgang maakt. Hij is trouwens wel bruikbaar als slogan voor begrafenisondernemers: “Val niet in een leeg gat, bij het afscheid van uw geliefde. Vul het snel en dan zand erover met een begrafenis van Ernst Rouvoet!”….of zoiets 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is zo maar ze raken ingeburgerd en dan valt een afwijkend woord op, we waren niet de enige die hun lach verbeten.
Een dichter wil sowieso geen geijkte woorden gebruiken.;)
LikeGeliked door 1 persoon
Een contaminatie van een leegte en een zwart gat volgens mij.
Spreekwoorden zijn bij de jeugd vaak niet meer bekend, ik vind dat jammer.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat zal het zijn.
Niet alleen jeugd, ook bij de iets oudere generatie is niet altijd veel kennis van spreekwoorden te merken. Onze kinderen leerden ze al niet meer. (1970 – ’80)
LikeLike
Men wil zo graag en gebruikt dan de verkeerde woorden. Leest het niet echt meer na of is er van overtuigd de juiste snaar te raken voor hen die daar behoefte aan hebben. Ooit, in de jaren zestig van de vorige eeuw, ging er op het Gemeentehuis van Amsterdam een bloemlezing rond van allerlei zinsneden uit brieven van mensen die meenden recht te hebben op een of andere uitkering. Bron was de Gemeentelijke Sociale Dienst. Ik heb er kostelijk om gelachen…
LikeLike
Dat zijn mooie dingen, er waren verschillende van die bundels. Lachen!
LikeLike
Zo heb ik me ooit tranen gelachen om een vriendin die me met trots vertelde dat ze een collega de WAO had ingeholpen hahaha. Uiteraard bedoelde ze dat ze haar behulpzaam was geweest. Plaag haar er nog af en toe mee, het was zo koddig 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Zou een mop kunnen zijn 😉 Zoiets vergeet ze natuurlijk nooit meer.
LikeLike
Nee en ik ook niet haha
LikeGeliked door 1 persoon