Oh herfstig lot, roept varen uit. Hoe vreeslijk bruin wordt mijne huid.Is dat al, zegt druif, reëel. Zie dan mijn blad vergaan tot geel.
Leverkruid zwijgt, hij schaamt zich rot. Hij waant zich kleurloos en bespot.
Nee, dan cosmea. Met een kleur roept zij zich uit tot fine fleur.
Mis, roept groene passiebloem. Ik ben nog fris, aan mij de roem.
–
BERTJENS 
De passiflora is verdwenen. Wou zeker niet meer meedoen.
LikeLike
Spannende tuin heb jij 😀
Wat is de herfst toch mooi, ik hou er van!
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een geweldig gedicht Bertie. Ik heb er erg om moeten lachen en tegelijk vind ik het heel knap gedaan.
LikeGeliked door 2 people
@Ans, spannend was het zeker. Helemaal uitverkocht .;)
@ Thérèse, bloemen zijn van nature poetisch, dat zie je maar weer, haha.
LikeLike
In de herfst is de natuur het mooist met al die kleuren.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, de foto’s zijn niet best, in werkelijkheid ziet dit er ook heel aardig uit.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi…! Hier zie ik hetzelfde gevecht tegen de kou ;-} Het is dat het héél slecht voor het milieu en de energie-rekening zou zijn, anders zou ik de achtertuin verwarmen 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Pfff, dan mag je wel een kas bouwen. Open lucht verwarmen lukt niet erg. ☺
LikeLike