Over cliché’s

Je gebruikt ze, ze zijn handig als je geen woorden weet. Je accepteert ze ook van anderen. Ik snap het wel, denk je dan, bij goedbedoelde opmerkingen betr. ziekte en dood.
Maar soms word ik zo narrig bij het zoveelste loze zinnetje dat ik moeite moet doen om niet te reageren.
Een greep.

‘Politici zijn allemaal zakkenvullers.’
‘Er lopen meer gekken rond dan er in een tehuis zitten.’
‘Kunstschilder? Dan is mijn kleine broertje het ook.’
‘Mannen komen van Mars, vrouwen van Venus.’ Treurig: het boekje werd nog gekocht ook.
‘Dit gevecht kon hij niet winnen’, een intrieste conclusie die me altijd pijn doet bij het lezen ervan.
‘Laat de natuur zijn gang gaan.’
Enzovoorts.
Ik houd  het netjes; ongefundeerde politieke meningen laat ik achterwege.
Waarom het nu bij me opkomt?
Door een ronkend gezegde dat graag gebezigd wordt door napraters die indruk willen maken:
‘Als je de mensen leert kennen ga je van dieren houden.’
Tistogwat, een interessantdoener moest weer zo nodig.

13 gedachten over “Over cliché’s

  1. Ik gebruik regelmatig cliché’s, maar die jij hierboven neerzette zal ik allemaal niet snel gebruiken…… nou je, ‘laat de natuur zijn gang gaan’ misschien wel, evt. in een aangepaste versie, maar verder staan er veel bij die ik nergens op vind slaan en waar ik mij soms aan kan ergeren.

    Geliked door 1 persoon

  2. Ik gebruikte voorheen nog wel eens: ‘Hoe komt het toch dat zoveel mensen me claimen te kennen zonder iets over me te weten?’ en ‘Wie zijn geschiedenis niet kent heeft in de toekomst niets te zoeken’. Uit eigen ervaring voortgekomen en dus waar (voor mij)…:)

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.