op een oud wijsje
In’t stille dal, dat zwarte dal
waar nooit een bloempje wil groeien
daar borrelt een dreigende waterval
en waren geesten overal
om ieder lachje te besnoeien
ook’t kleinste
en met de duistere dingen te stoeien
’t chagrijnste.
–
Advertenties
Hoe een suikerzoet lied eng wordt
LikeLike
Het spookte door mijn hoofd, nu ben ik er van af ☻.
Het zal de warmte zijn.
LikeLike
😀
LikeLike
Daar zou een mooie illustratie bij passen, iets met donker dood bos en een giftige waterval en een paar grijnzende trollen 🙂 Tenminste, ik zie het voor me 😉
LikeLiked by 1 persoon
Een passend beeld schep je hier. Maak er een schets van, dan plaats ik het bij het liedje, mèt je naam!
ps
het lukt me niet bij jou te reageren. Beveiliging te streng of ik te dom.
LikeLike
mooie pastiche.ik deed dat indertijd met het Schaap Veronica, met onze eigen belevenissen als thema. Toen kende iedereen die versjes.
LikeLiked by 1 persoon
Dank je. Het mooiste is dat ze zo makkelijk te maken zijn: opbouw en ritme zijn al aanwezig.
LikeLike
Hij is lekker ‘zwart’, maar…ik ken het originele versje niet. Vast weer de kleuterklas uitgestuurd toen we het gingen zingen 😉
LikeLiked by 1 persoon
Nou, tekst en muziek van de originele versie:
http://www.liedjeskist.nl/liedjes_a-z/i-liedjes/in_t_groene_dal.htm
LikeLiked by 2 people
Dank Ans.
Bloggersterk. het is erg oud, ik kende het van mijn moeder. Beetje meisjesachtig zoet en braaf, niets voor sterke jongetjes ☺
LikeLiked by 1 persoon
Maar ik heb net het tweede couplet ontdekt…… donder en bliksem….. niks zoets
LikeLiked by 1 persoon
Als aanleiding om je attent te maken op de heer……
LikeLike
Ja, die komt dan in het derde couplet aan bod hahaha.
LikeLiked by 1 persoon
Dank !nu daagt er iets…….maar nog wel heel schimmig. In ’t groene dal ja, of nee, inderdaad niets voor sterkenjongetjes waarschijnlijk. De heer ook nog niet gevonden 🙂
LikeLiked by 1 persoon
☻
LikeLike