‘Slecht huwelijk, geen kinderen kunnen krijgen, barbie van buurmeisje ontvoeren, onder curatele gesteld bij een paar waardeloze hulpverleners, enfin, je snapt dat ze volledig doordraaide.’
‘O? Zo simpel ben ik toch niet? Maar goed, had ik al gezegd dat de kinderen de deur uit moeten? Voorstel van Len. Voor alle zekerheid en veiligheid. In eerste instantie wad ik het er mee eens, nu vraag ik me af of ik de kwestie Frank niet overdreven heb; mijn ergernis, Lens advies…’
‘Martje, je was behoorlijk geschrokken, dat is niet van een kleinigheidje. Frank is ver over de schreef gegaan, het zou me niet verbazen als hij strafbaar is.’
‘Kom nou, ik ga hem niet aanklagen. Hij is afgedropen en daarmee uit. Eigenlijk vind ik die Len veel enger, zo raar als ze keek.’
De bel ging. Willem sprong op en liet Olga binnen. ‘Hi lief, dat is gauw, ben je wat te weten gekomen?’
‘Voldoende. Luister Martje, misschien kun je de kinderen beter een paar weken uit logeren sturen, maak er eventueel een onverwachtse vakantie van. Frank moet je in de gaten houden. Hij heeft waarschijnlijk niets met Len te maken hoor; verliefde mensen zijn nu eenmaal onberekenbaar. Hij aast op jou maar voor hetzelfde geld haalt hij je kinderen van school. En…’
‘Gadverdamme, ik zit net te vertellen dat het me zo overtrokken lijkt. Zou hij echt zo ver gaan? En waar moeten ze naar toe? Jullie werken buitenshuis. Moeder’s boerderijtje? En de scholen, wat met de school?’
‘Ik weet het, het is moeilijk maar laat me even uitpraten. Len is ziek en goed ook. Ze zat in het tehuis waar ik werk en, lach niet Willem, middelbare overspannen vrouwen zijn beklagenswaardig. Ze zitten daar niet zomaar. Hoor je?’ Bestraffend keek ze hem aan.
Willem knikte ootmoedig. ‘Ga door.’
Ik beet alleen nagels.
‘Slecht huwelijk, geen kinderen kunnen krijgen, barbie van buurmeisje ontvoeren, onder curatele gesteld bij een paar waardeloze hulpverleners, enfin, je snapt dat ze volledig doordraaide. Zwaar getraumatiseerd. Op het ogenblik volgt ze een cursus Alliteratie in Namen.’
We luisterden overdonderd. Vreselijk om middelbaar te zijn met dergelijke kwalen.
‘Maar,’vroeg ik,’wat heeft dat met mij te malen? Ze leek niets van kinderen te willen weten.’
‘Dat zal ik je vertellen,’ antwoordde Olga. Ze schoof dichterbij.
–
© Bertie
Wordt vervolgd.
==
Klik op ‘vervolgverhaal’ om alle afleveringen te lezen.
Ik moet het hele verhaal nog inhalen Bertie en dat ga ik ook nog doen.
LikeGeliked door 1 persoon
Je weet toch: vrijheid en zo… 😉
LikeLike
Weer stoppen op een spannend moment…. zucht,,,,, ik hoop dat ik slapen kan!
LikeGeliked door 1 persoon
Cliffhangers 😉
LikeLike
Ik wil geen cliffhangers….. ik ben bang dat ze ondertussen van die klif storten.
LikeGeliked door 1 persoon
Dan bedenken we een ander plotje 😉
LikeLike
….oei bloggerBertie, alliteratie van namen……gaat dit wel goed komen?
LikeGeliked door 1 persoon
Zonder meer 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Wacht niet te lang met het vervolg Bertie, want
LikeGeliked door 1 persoon
ik probeer de laatste tijd de cliffhangers te omzeilen, door de hele reeks tegelijk in te slaan! Dat kan hiermee niet, dan zou ik als alternatief bij je moeten komen logeren en het vervolg uit je zien te wurmen! Dat is een beetje bewerkelijk dus …..ik wacht wel vol spanning af!
LikeGeliked door 1 persoon
Cliffhangers omzeilen lukt alleen als je wacht tot het verhaal uit is, haha. Helaas ben ik niet te wurmen.☻
Bij ongeduld kun je zelf een paar volgende delen schrijven. Strak plan? 😉 🙂
LikeLike
Dan denk ik aan die keer dat ik een estafetteverhaal afmaakte tot ergernis van Theo, die boos was omdat ik zijn lievelingspersonage tot moordenaar had bestempeld. Ik ben er niet voor in de wieg gelegd!
LikeGeliked door 1 persoon
Lachen 😄
Daar hoef je hier niet bang voor te zijn !
LikeLike
Maak jij dat verhaal nou maar af, en laat ons niet te lang wachten, de spanning loopt te hoog op!! *-*
LikeGeliked door 1 persoon
Maak je geen zorg, je haalt het einde wel 😉
LikeLike