Verliefde buurman 8

‘Slecht huwelijk, geen kinderen kunnen krijgen, barbie van buurmeisje ontvoeren, onder curatele gesteld bij een paar waardeloze hulpverleners, enfin, je snapt dat ze volledig doordraaide.’

‘O? Zo simpel ben ik toch niet? Maar goed, had ik al gezegd dat de kinderen de deur uit moeten? Voorstel van Len. Voor alle zekerheid en veiligheid. In eerste instantie wad ik het er mee eens, nu vraag ik me af of ik de kwestie Frank niet overdreven heb; mijn ergernis, Lens advies…’
‘Martje, je was behoorlijk geschrokken, dat is niet van een kleinigheidje. Frank is ver over de schreef gegaan, het zou me niet verbazen als hij strafbaar is.’
‘Kom nou, ik ga hem niet aanklagen. Hij is afgedropen en daarmee uit. Eigenlijk vind ik die Len veel enger, zo raar als ze keek.’
De bel ging. Willem sprong op en liet Olga binnen. ‘Hi lief, dat is gauw, ben je wat te weten gekomen?’
‘Voldoende. Luister Martje, misschien kun je de kinderen beter een paar weken uit logeren sturen, maak er eventueel een onverwachtse vakantie van. Frank moet je in de gaten houden. Hij heeft waarschijnlijk niets met Len te maken hoor; verliefde mensen zijn nu eenmaal onberekenbaar. Hij aast op jou maar voor hetzelfde geld haalt hij je kinderen van school. En…’
‘Gadverdamme, ik zit net te vertellen dat het me zo overtrokken lijkt. Zou hij echt zo ver gaan? En waar moeten ze naar toe? Jullie werken buitenshuis. Moeder’s boerderijtje? En de scholen, wat met de school?’
‘Ik weet het, het is moeilijk maar laat me even uitpraten. Len is ziek en goed ook. Ze zat in het tehuis waar ik werk en, lach niet Willem, middelbare overspannen vrouwen zijn beklagenswaardig. Ze zitten daar niet zomaar. Hoor je?’ Bestraffend keek ze hem aan.
Willem knikte ootmoedig. ‘Ga door.’
Ik beet alleen nagels.
‘Slecht huwelijk, geen kinderen kunnen krijgen, barbie van buurmeisje ontvoeren, onder curatele gesteld bij een paar waardeloze hulpverleners, enfin, je snapt dat ze volledig doordraaide. Zwaar getraumatiseerd. Op het ogenblik volgt ze een cursus Alliteratie in Namen.’
We luisterden overdonderd. Vreselijk om middelbaar te zijn met dergelijke kwalen.
‘Maar,’vroeg ik,’wat heeft dat met mij te malen? Ze leek niets van kinderen te willen weten.’
‘Dat zal ik je vertellen,’ antwoordde Olga. Ze schoof dichterbij.
–
© Bertie
Wordt vervolgd.

==

Klik op ‘vervolgverhaal’ om alle afleveringen te lezen.