Over boeken

Lezen is een van de fijnste hobbies, boeken de beste artikelen om te krijgen/lenen/door te geven.
Niet iedereen houdt ervan; ik ken genoeg mensen die zelden of nooit een boek inzien. Of zeggen: veel te dik, dan sla ik de helft over. Daar begin ik niet aan. Ze houden het bij een weekblad en de krant dan wel sufferdje.
Daar begreep ik voorheen niets van.
Goedgeschreven romans, biografiën, detectives, historische boeken, noem maar op, konden me niet lang genoeg duren.
De laatste tijd echter komt het steeds vaker voor dat ik boeken dicht sla.  Ik heb het gevoel dat er teveel auteurs zijn die langdradige geschiedenissen breien van plots die je in hoofdstuk 1 al ziet aankomen, evenals de ontknoping.
Het zal mijn ongeduld zijn. Met een paar jaar leeservaring leer je al de geheimzinnigheden van een doorsnee politieroman te doorzien. (Over spionageromans kan ik niet meepraten, daarvan raak ik altìjd de draad kwijt).
Dan zijn er richtingen waar ik niet van houd, bde’s (bijna-dood-ervaring) boeien me niet, iemand als Castaneda met zijn hallucinaties niet, new age niet, ‘psychologische’ hulpjes niet. Zweverigheid sowieso niet en daar zijn er juist zo veel van met titels die je misleiden en voor je het weet zit je weer met zo’n boek dat je niet uitleest.
Nu kun je ook mij horen zeggen: veel te dik, daar begin ik niet aan.
Dat had ik echt nooit gedacht.
Ook mamma wordt ouder.
–