blubblub


Ja, ik zit nog steeds ondergedoken. Letterlijk.
De broeierigheid werd gistermiddag zo hevig dat ik me overal van los moest rukken: plakkend aan armleunigen, deurknoppen, aanrecht en koffiepot tot ik tenslotte aan de vloer genageld leek en geen kant heen kon.
Dat werd me te gortig.
Ik stapte uit de slippers en daalde af in het transpiratiebad dat zich rondom mijn lijf vormde. Daarin zweefde ik, wachtend op een stortregen en/of koele tocht. Die beiden uitbleven, het armzalige trekje dat me ten deel viel deed het bad amper rimpelen.
Wel bliksemde het, veel en vaak; toen tenslotte een regenbui zich liet horen sliep ik al, rustend in mijn persoonlijke zweetbad. Tot vanmorgen .
Wakker wordend probeerde ik eerst de lucht. Die was nog steeds lauw en klam.
Opnieuw dook ik onder.
Toch is er hoop.  Het bad koelt af, langzaam, langzaam maar duidelijk. Af en toe steek ik een vinger boven water en voel ik dat het gezonder is.
Wordt het misschien nog een fris weekeinde.
Categorieën: warm

18 gedachten over “blubblub

  1. Tja, met je vingertoppen zal je ’t nog niet voelen, maar de kans is groot dat je geen dak meer hebt. Of nog een stukje tussen de gaten. Maar goed, een keer flink adem halen en het eerste couplet van het Brabants volkslied inzetten en laat je niet kennen he?

    Geliked door 1 persoon

    1. De broeierigheid was uitzonderlijk, de tegelvloeren waren eerst klam en werden langzamerhand nat. Had ik nooit eerder gezien.
      Nu is het juist heel mooi; een frisse zomeravond, geschikt voor een goede fles. Ga ik nu openmaken. 😉

      Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.