2016

Straks zien we het oudejaar verdwijnen, langzaam oplossen – we weten niet waar naar toe- moe van ons en onze gedoetjes en in het besef dat hij niets heeft opgelost.
We komen hem dan ook nooit meer tegen.
Laten we het nieuwe jaar maar eens proberen.
Ik ben benieuwd naar wat we gaan meemaken maar in ieder geval wens ik iedereen het beste in 2016!

Bijbelvertaling


Ergens in een roman  las ik dit:
‘Na het vuur klonk het gefluister van een zachte bries.’
Het is een passage uit Koningen, uit de statenbijbel.
De oorspronkelijke tekst luidde:
‘Na het vuur klonk het suizen van een zachte stilte.’
Twee woordjes maar. Toch een verschil.
Niet dat ik gelovig ben,  het viel me zomaar op.

Kouder

kauwenvolk

Hoed U voor het komende nieuwe jaar. Letterlijk want de temperatuur daalt.
Hoeveel precies weten we nog niet maar vast staat dat wij, gewend zijnde aan lang uitlopende zomers met winterrozen en kerstasperges, waarschijnlijk niet opgewassen zijn tegen kou.
Zelf heb ik voorzorgsmaatregelen genomen zoals het klaarzetten van een stoof en warmwaterkruiken; ook vond ik in een handwerkboek diverse patronen voor een flanellen pyjama en borstrokken. U begrijpt dat ik onmiddellijk aan het breien en naaien sloeg.
Samen met de hoed moet het voldoende wezen.
Kijk, de kauwen vluchten al.
Haast U, we kunnen niet veel meer hebben, voor U het weet heeft U wintertenen!

Weg


Straks gaan we even weg.
Voor alle lezers en iedereen: een paar prettige, zonnige, warme en groene dagen gewenst.
Deze koe geniet er al van.

 

Woninginrichting


Vanmorgen bekeek ik de kamer met een kritisch oog. De inrichting beviel me niet, al veel langer niet en nu wilde ik er wat aan doen.

Ik begon met de ene stoel, verwisselde hem van plaats met de andere. Daar paste de salontafel niet meer bij maar die kon ik nergens mee omruilen want daar heb ik er slechts één van tenzij je het  bijzettafeltje van de logeerkamer meetelt en dat stelt niks voor. Zo’n  lullig dingetje op stalen pootjes.

Wat nu.
Tja, ik had het me voorgenomen, het moest en het zou.  En wel NU!
Ik liet me niet kennen.

Stoelen teruggeschoven, eettafel in lengterichting geplaatst, bureautje dwars gezet met snoeren en al, en terug, snoeren weer ontward, zware leunstoel opnieuw verwisseld met rieten stoel, salontafel een flinke schop gegeven, teen gepleisterd, enfin, het was een zware klus.
Het is nu klaar.
Er is niets veranderd.

Morgen de keuken.

Kort dag


Mensen, de kortste dag is bijna daar.
-21 december is de zonsopgang om 8.46 uur en de zonsondergang is om 16.30–

Ergo, na morgen kijken we vanaf 8.47uur naar het opkomende licht.
Eventueel doen we de lampen aan.