_
Lang zocht ik naar nieuwe stof voor een bloes.
Nergens vond ik iets van mijn gading tot ik buiten in de zon lag; soezend keek ik naar de lucht en daar verscheen een kanten lap in de lucht. Zo mooi, precies het soort stof dat ik in gedachten had. Ik zuchtte ervan.
Terwijl de wolken voorbij zeilden bleef de lap hangen, daalde een stukje en stopte weer. Ooohhh, dacht ik, ik mag hem hebben!
Vlug haalde ik hem naar me toe.
Van dichtbij was hij nòg mooier, het zou zonde zijn hem te verknippen en dat deed ik ook niet.
Toen heb ik hem weer teruggezet.
Dan maar geen bloes.
–
- Reactie
- Herbloggen
-
Abonneren
Geabonneerd
Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
BERTJENS 
Zo kunnen er wel veel meer mensen genieten van het lapje wolkenstof.
moet je toch maar even naar de markt. Hans
LikeLike
Mis. De markt holt achteruit. ;(
LikeLike
Er is zoveel te koop voor weinig geld….ook met dit soort patronen. Wel eens naar de nieuwste jeans gekeken….net gerafelde wolkenluchten…
LikeLike
Kanten luchtrafels zijn juist de mooiste 😉
LikeLike
Dat is mooi van jou, Bertie. Anders zaten we toch maar met een gat in die mooie blauwe lucht.
LikeLike
Goed gezien!
LikeLike
Sexy, zo’n doorkijkbloes 🙂
(ik zou vrezen dat ik dan word opgegeven voor dat moeder-dochter-programma met Gordon ;-))
LikeLike
O mijn god, daar heb ik ook eens naar gekeken.Ik kon niet geloven dat het echt was.
LikeLike
Ja hè, ik kwam ze zelfs in A’dam-Noord niet zo tegen 🙂 Ergens vond ik het jammer dat we niet alle afleveringen gezien hebben 😉
LikeLike
Een paar ervan heb ik gezien. Het werd bespottelijk, leek op culthumor 😉
LikeGeliked door 1 persoon