Leeftijdsdiscriminatie

–
Daar spraken we over.
Heel vervelend voor degenen die er het slachtoffer van zijn, wijlen echtgenoot maakte het herhaaldelijk mee bij sollicitaties en ergerde zich groen en geel.
Logisch, als cv-monteur oude stempel kon hij menig jonggeleerde uit de brand helpen al wisten ze nog zoveel van de nieuwste ketel-printplaatjes. Naar mijn idee zouden senior+junior een ideaal koppel zijn, ze vullen elkaar aan.
Ook op ander gebied speelt leeftijd een rol, getuige dit voorvalletje vorig jaar. Niet belangrijk, toch storend.
–
Mijn tv-bril moest aangepast en ik maakte een afspraak bij de winkel waar ik hem gekocht had. Daar werd ik vriendelijk ontvangen, wat heet, bijna hartelijk op het flirterige af; ‘mevrouwtje’ werd bij de arm genomen en mocht plaatsnemen in een aangeschoven stoel en ‘vertel het eens..’ Hij hijgde nog nèt niet.
Ik legde uit van de afspraak; hij zocht mijn naam op in de computer, las de gegevens hardop voor.
Mevr. BS, adres, geboren 1946 en bij dat laatste was daar de verandering. Subtiel maar duidelijk: van charmant naar beleefd.
–
Stel je een sollicitant voor die een niet onaardige indruk maakt; en dan komt de leeftijd ter sprake… ‘helaas  U past net in ons team’ of dergelijke. De tegenvaller zal hard aankomen..
Of de senior op vrijersvoeten;  date met een vlotte dame, blijkt ze tegen de honderd te lopen.
Ook bij kinderen kan dit voorkomen. Onze oudste was vroeg op lengte en werd gevraagd voor een partijtje voetbal door een paar oudere jongens. Het spel verliep prima en ze praatten nog wat. Toen moest hij zijn leeftijd vertellen.  Het scheelde een jaar of drie maar je begrijpt dat het afgelopen was.   Ze slenterden weg en zoon keek sip.
Dit deed me denken aan een verhaal van Annie M.G. wier zoontje iets vergelijkbaars meemaakte.
–
Hoe dan ook, discriminatie is een gemeen verschijnsel. Dit stukje gaat alleen maar over leeftijd, je kunt bedenken hoe erg het is als het over huidskleur en/of nationaliteit gaat.
Maar het is onuitroeibaar.
–