Leeuw Cecil opgejaagd en gedood

–
Jagen.

Het is, naar ik ooit las, een oerinstinct. Uit de tijd dat mannen voor het belangrijkste voedsel dienden te zorgen. De noten of andere eetbare flora die de vrouwen bijeen gaarden waren blijkbaar niet voldoende om te overleven.

Het zal wel waar zijn

Dit zou de beste smoes kunnen zijn voor jachtliefhebbers.
Jagen wordt nog steeds door -teveel-  mensen geaccepteerd, sommigen denken zelfs dat het ‘sportief’ is waarbij dier en jager een ‘spannend maar fair’ spel spelen. De idioten. Op de krantenfoto’s staan ze met ziekelijke borstklopperij waarbij ze nog nèt niet ‘oeba oeba’ grommen. Je zou ze bijna een banaan voeren.
–

Hebben we intussen niet een en ander bijgeleerd?

We weten onderhand toch wel hoe verfoeilijk plezierjacht is? Als iemand dergelijke neigingen heeft kan hij (zij bestaat ook)  dan niet beter hulp zoeken, proberen ze om te zetten in andere spelletjes, filmen bijvoorbeeld? Of, beter nog, volwassen worden? Leren dat je niet aan alle wensen gehoor kunt geven? Andere uitdagingen aangaan?
Als dat niet lukt past een gang naar een psychiater.

–

En wat de Afrikaanse overheden doen is dubieus.  Iemand stelde dat ze van de verdienste voor jachtvergunningen juist opvangcentra (wildparken) voor de overgebleven dieren kunnen betalen. Misschien is het waar.
Om ze makkelijker te bejagen misschien?

Je zou het bijna geloven
–

Wild kamperen,

dat lijkt me zo fantastisch.

Ruwweg de tent ergens neergooien, hier en daar een haring de grond in jenzen en kamperen maar. Niet op te hoeven letten of er kleden recht liggen en kopjes op tijd klaar staan;  slaapzak de hoek in, muziek zo hard als je zelf wilt, eten en drinken uit papier en blik.  Eieren bakken als je trek hebt, al is het midden in de nacht.  Restjes voeren aan loslopende koeien.

Scheur in het zeil betekent frisse lucht.  Vuile voeten buitenboord steken als het regent.

Ik droomde er wel eens van.

Maar vond nooit een stukje grond dat er geschikt voor was.

Bruinkool en groenten na de oorlog

Telegraaf, 12 augustus 1946.
Politiek en handel drijven zijn bijna synoniemen. Niet altijd verkeerd, soms onsympathiek, vaak niet te vermijden.

Zwemmen

Vanmiddag heerlijk gezwommen
Het was niet overal even diep maar pootjebaden is ook een plezierige bezigheid, bovendien was het een prettige afwisseling van het geloop.
Van de achterdeur naar de schuur en terug, van de voordeur naar de stoep….

De nieuwste Bertjens

–
Hallo, dit is Bertjens weer.
Welkom hier.
Eigenlijk ben ik een leeuw maar dit beestje lijkt er ’n beetje op.

Er kan ook nog op Bittytje gereageerd worden maar nieuwe posts plaats ik daar niet meer.